Productplaatsing in de supermarkt

Vandaag ga ik me – mede op aandringen van Eetschrijver Groothedde – maar weer eens lekker zitten ergeren en opwinden…

Wat ìs dat toch met supermarkten die eens in de zoveel tijd hun waren een nieuwe plek in de winkel toewijzen, zodat jij en ik ons bij voortduring een slag in de rondte moeten zoeken?

Toen ik net ‘op mezelf’ woonde, ging ik voor mijn grutterswaren gewoontegetrouw naar Albert Heijn. Daar kocht ik aanvankelijk óók nog eens dezelfde spullen als die mijn ouders aanschaften, bijvoorbeeld ‘Langetjes’ van Verkade (in mijn familie beter bekend onder de aanduiding ‘theebeschuitjes’).

Achtereenvolgens trof ik die kaneelkoekjes – met tussenpozen van enkele jaren – bij maar liefst drie productsegmenten aan: aanvankelijk nog in het thee- en koffieschap, later bij de beschuit en tegenwoordig ergens tussen Brusselse kermis en kletskoppen.

Wat is de gedachtegang die hierachter schuil gaat? Voortschrijdend inzicht, of alwéér een zojuist opengetrokken blik academisch gevormde marketingdeskundigen, die vanuit het hoofdkantoor hun stempel willen drukken?

Nòg twee: conchigliette (kleine pastaschelpjes voor in de soep). Die zou ik bij alle andere gedroogde pastasoorten verwachten. Maar nee, de zakjes liggen weggemoffeld tussen de poederpakjes van Honig en andere stuifsoepfabrikanten.
Waarom waren de Spaanse pepers tot voor enige tijd – althans bij AH – te vinden in de koelvitrines naast de verse kruiden, maar liggen ze sinds kort ongekoeld bij knoflook en uien?

Vraagje tot slot: hoort piccalilly volgens jou naast de mosterd te staan, of juist in de buurt van zuurwaren als augurken en zilveruitjes? En waarom? (Denk in dat verband ook alvast even na over de juiste positionering voor sandwich spread…)