Home > Recepten > Loempia

Loempia

zondag 7 maart 2010

De onbestemde periode tussen het einde van de winter en het begin van de lente vormt voor mij altijd een inspiratieloos tijdperk. De winterkost komt zowat m’n oren uit en de verse inheemse voorjaarswaren laten nog even op zich wachten. Onderwerpen om sappige verhalen over te schrijven dienen zich nauwelijks aan: een verschijnsel dat ik ook bij veel andere kookbloggers opmerk. (Christel van Daily Stuff gebruikte zelfs de term writers block.)

Om de stemming er desondanks in te houden – en een staat van algehele verzuring te vermijden – zoek ik in dit jaargetijde geregeld mijn toevlucht tot de bereiding van Aziatische gerechten. Vandaag dus loempia: lekker arbeidsintensief, zodat er weinig tijd over blijft om miezemuizend achter het computerscherm te gaan zitten mokken.

Wie de loempia’s van het Chin.Ind.Rest. om de hoek lekker vindt, mag nú zijn of haar vinger opsteken. Ik ben er alvast niet zo dol op: vaak zijn ze te groot, te vet en voorzien van een vulling die hoofdzakelijk uit taugé bestaat. Je moet welhaast een fiets huren om van het ene flintertje vlees naar het volgende vezeltje te geraken. Dat kunnen we zèlf – met een beetje inspanning – vast beter!

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de diepvriesvarianten, doorgaans afkomstig uit Katwijk (Zuid-Holland) waar Europa’s grootste loempiafabriek staat. Zoals je al kon vermoeden: daaraan ga ik geen woorden vuil maken. Liefhebbers van viezigheid gaan hun gang maar…

Eerst nog even een paar opmerkingen over de herkomst en het verspreidingsgebied van de loempia. De oorsprong van deze snack ligt wel degelijk in Peking (door aanstellerige kijk-mij-nou nieuwlichters ‘Beijing’ genoemd) waar hij onlosmakelijk is verbonden met de tradities van het Chinese nieuwjaar, maar het rolletje heeft zijn weg door vrijwel geheel Zuidoost-Azië gevonden. Naar men zegt worden de lekkerste loempia’s tegenwoordig in Singapore gemaakt, de onbetwiste hoofdstad van de tussendoortjes:

    Ingrediënten (voor ca 24 stuks)

  • 1 pak diepgevroren deegvellen voor loempia’s of filodeeg
  • 6 gedroogde Chinese champignons
  • 2 el arachideolie
  • 2 el sesamolie
  • 1 teen knoflook, ragfijn gehakt
  • ½ tl fijngeraspte verse gemberwortel
  • 350 à 400 gr mager varkensvlees, in reepjes of blokjes gesneden
  • 500 gr Chinese kool, in smalle reepjes gesneden
  • 150 gr daikon (reuzenradijs) of rammenas
  • 8 Chinese waterkastanjes uit blik, fijngehakt
  • 250 gr bamboespruiten uit blik, fijngehakt
  • 150 gr taugé, in ruim koud water gewassen
  • 12 voorjaarsuitjes, gesnipperd (evt te vervangen door 2 à 3 jonge preitjes)
  • 2 el lichte Chinese sojasaus
  • evt 1 el oestersaus
  • 2 el maïzena
  • 200 à 300 gr verse gepelde Noorse garnalen

Ontdooi de diepgevroren deegvellen volgens de aanwijzingen op de verpakking. Dompel de champignons onder in een kommetje kokend water en laat ze daarin een half uur weken. Verwijder vervolgens de stelen en hak de paddestoelen in kleine stukjes.

Verhit zowel arachide- als sesamolie in wok of wadjan er fruit hierin – gedurende een halve minuut en onder voortdurend omscheppen – de knoflook en de gemberwortel. Voeg dan het varkensvlees toe en blijf omscheppen tot het is verkleurd.

Doe dan in rap tempo alle groenten, sojasaus, oestersaus en twee eetlepels water erbij. Schep alles een paar keer goed om en schuif dan de gehele inhoud naar één kant van de pan waardoor het vocht op de bodem zichtbaar wordt. Vermeng 1½ eetlepel maïzena met 3 eetlepels koud water en schenk dat bij het vocht in de pan. Roer het goed door en laat alles even flink doorkoken.

Voeg zout naar smaak toe, schep alles nog enkele malen goed om en haal dan de pan van de warmtebron. Voeg de garnalen pas toe als het mengsel flink is afgekoeld.

Leng de overgebleven maïzena in een kommetje met 2 eetlepels koud water aan. Spreid de deegvelletjes uit op het werkvlak. Schep op elk deegvel 2 à 3 volle eetlepels vulling en vouw ze als een enveloppe strak dicht. Bestrijk daarbij de randen van de velletjes met de maïzenaoplossing en druk de randen stevig op elkaar. Laat de loempia’s daarna een minuut of tien rusten.

Verhit een frituurpan tot de walm van de olie af slaat. Bak de loempia’s (maximaal drie tegelijk) goudbruin en dien ze zo warm mogelijk op met – naar keuze – zoete of zoute sojasaus dan wel pikante zoete chilisaus.

Categorieën:Recepten Tags: , ,
  1. woensdag 10 maart 2010 om 07.46

    Het water loopt me letterlijk in de mond, ondanks dat het half acht ‘s-ochtends is. Maar een aantal ingrediënten zullen hier weer moeilijk te krijgen zijn…Wordt weer een uitgebreider boodschappenlijstje voor de volgende keer in Nederland 😀

  2. Robert Jan
    woensdag 10 maart 2010 om 18.33

    Wordt het langzamerhand tòch een keer tijd dat we een (groot)handeltje in Aziatische producten met Noorwegen op gang brengen. Meteen maar héél Scandinavië? 😉

  3. donderdag 11 maart 2010 om 20.54

    Klinkt heerlijk, ga ik gauw eens proberen. We hebben hier in Hannover gelukkig een paar Aziatische winkeltjes waar ik hopelijk alles kan krijgen…

  4. vrijdag 12 maart 2010 om 01.03

    Sporadisch haalt meneer zo’n loempia en geeft precies aan wat hij erin wil, zodat het ding dus vers wordt gemaakt. Vet blijft het evengoed, maar als je zeker weet dat de loempia voor je neus is klaargemaakt (dat duurt even maargoed) zijn ze lekker. Zou er niet aan beginnen ze zelf te maken.

  5. Robert Jan
    vrijdag 12 maart 2010 om 21.02

    @Alexandra: dat help ik je hopen… Hannover is nu niet precies naast de deur dus even heen-en-weer naar de Nederlandse toko zit er vermoedelijk niet in. Succes met je pogingen, en anders het voorbeeld van Ewout volgen: volgende keer als je in Nederland bent een boodschappenlijstje meenemen.

  6. Robert Jan
    vrijdag 12 maart 2010 om 21.08

    @Yvon: de oplossing is… die loempia’s door meneer zèlf laten maken. Het is sinds gisteren heel hip om als man je huishoudelijke verantwoordelijkheden te nemen (Camiel, Wouter) dus weinig staat A. in de weg om zijn (aan)recht op te eisen en aan de slag te gaan.

  7. zaterdag 13 maart 2010 om 01.39

    Ehm, ik probeer het als idee te brengen maar weet vrijwel zeker dat het plan gaat sneuvelen. Op stukken ossenhaas na en als ikzelf echt in de kreukels lig vindt hij het allemaal wel best dat ik kook. Of nouja, op poffertjes na dan, die doet hij ook 🙂 (uit zelfbehoud, who needs a pissed of wife).

  1. No trackbacks yet.
Reacties zijn gesloten.